Palen in Zeeland III
Westelijk Zeeuws Vlaanderen
Hoofdplaat
Abdij St. Bavo - St. Pieter
Liniepalen 3-7
Deze serie begint met nr. 3. De eerste twee palen staan op de pagina van Zeeuws-Vlaanderen Oost.
De liniepalen vinden hun oorsprong in de "Algemeene wet over de heffing der regten van in-, uit- en doorvoer en van de accijnsen" uit 1822. In de artikelen 162 en 177 worden drie zogenaamde "Liniën van Toezigt" beschreven. De eerste linie lag tegen de rijksgrens en had de grootste restricties. De tweede linie gold als overgangsgebied tussen het vrije en onvrije territoir. De bepalingen waren daar minder streng. Deze linie "uiterlijk twee en twintig duizend ellen van het vreemd grondgebied". De palen die we hier zien zijn neergezet ter markering van deze linie en werden in de volksmond ook wel suikerbroden genoemd.
Liniepaal nummer 4 aan de Smidsweg.
De vijfling van Sluis
Aan de kade in Sluis staan vijf grensstenen op een rij, verbonden met een ijzeren stang. Eigenlijk is het een vier-en-éénling: het zijn namelijk vier Oostenrijkse palen met een grenspaal van 't Vrije van Sluis in het midden.
Alle palen hebben in de omgeving van Sluis hun oorspronkelijke standplaats gehad. Vermoedelijk stonden de vier Oostenrijkse palen in de buurt van Sint Anna ter Muiden, ze dateren van de 18e eeuw, toen keizer Josef II (1780-1790) ook de scepter over de zuidelijke Nederlanden zwaaide.
Alle palen hebben in de omgeving van Sluis hun oorspronkelijke standplaats gehad. Vermoedelijk stonden de vier Oostenrijkse palen in de buurt van Sint Anna ter Muiden, ze dateren van de 18e eeuw, toen keizer Josef II (1780-1790) ook de scepter over de zuidelijke Nederlanden zwaaide.
Straatzijde (links) en Kanaalzijde (rechts). |
De Banpalen van Aardenburg
Abonneren op:
Posts (Atom)